Historia Parafii
W październiku 1930 r. umiera ks. Jan Dagnan. Jego następca ks. Piotr Lewandowski obejmuje parafię 15 marca 1931 r. W 1932 r. - w dniach 2-10 kwietnia, zostają przeprowadzone misje św. przez Ojców Redemptorystów z Podgórza.
W 1934 r. gruntownie wyremontowano zakrystię, gdyż groziło jej zawalenie - wzmocniono specjalnymi ankrami i związano z prezbiterium. W następnym roku 1935 naprawiona zostaje wieża kościelna, wymienione zostały przegnite słupy.
Rok 1935 to założenie Parafialnej biblioteki przez ks. wikariusza Michała Wojdaka. W roku 1938 powstaje parafialny "Caritas". Kościół zostaje wewnątrz wymalowany przez Tadeusza Terleckiego z Tarnowa. Natomiast zewnątrz odnowił kościół majster murarski Siwek z Tuchowa. Na początku II wojny światowej, w r. 1940 odnowiono ołtarz Matki Bożej: oczyszczono złocenia, a rzeźby pokrytą imitacją złota - pracę wykonał Stanisław Kruczek ze Starego Sącza.
Czas wojny to okres przeróżnych ograniczeń i zakazów wydawanych przez władze wojskowe: zakaz śpiewania pieśni "Boże coś Polskę", wszelkich zmian przynależności religijnych, procesji itp. W roku 1941 zarekwirowano na cele wojenne sygnaturkę, natomiast zostawiono dzwon pochodzący z Maosen z r. 1523. Jest to czas wielkiego głodu i braku podstawowych rzeczy koniecznych do życia: żywności, odzieży, obuwia, opału itp. W kościele udało się wprowadzić światło elektryczne.
Władza okupacyjna wprowadza różne zakazy: nie wolno udzielać ślubów kościelnych "volksdeutschom" przed ślubem cywilnym. Ze względu na panującą czerwonkę, kościół był zamknięty dla odprawiania nabożeństw w dniach 8.X - 31.X. 1942 r.
Na terenie parafii mają miejsce publiczne egzekucje:
11 listopada 1943 w Młodowie - 10 osób przywiezionych z Nowego Sącza
23 grudnia 1943 na Łomnickim - 4 kobiety
13 sierpień 1944 - 15 osób przywiezionych z Nowego Sącza
15 września 1944 - 18 osób
W roku 1946 zostały sprowadzone dla prowadzenia 2 przedszkoli Siostry św. Wincentego a Paulo - Szarytki.
Nowy porządek władzy publicznej wprowadza nowe szykany: grunty parafialne obłożono wysokimi podatkami, urządza się różne świeckie uroczystości w czasie nabożeństw w kościele, przygotowania do usunięcia religii ze szkoły.
W roku 1948 kupiono dzwon w firmie Braci Felczyńskich w Przemyślu.
1949 - siostry Szarytki zwolniono z przedszkoli i odeszły do Krakowa.
W dniu 4 września zostaje aresztowany ks. wikariusz Bogusz za spowiedź "ludzi leśnych". Po dwóch miesiącach śledztwa zostaje zwolniony.
1951 - ingerencja władz i zakaz odprawiania nabożeństwa we Wielką Sobotę w godzinach nocnych.
3 kwietnia 1952 r. zmarł ks. Piotr Lewandowski.
Długoletnim proboszczem w trudnych latach dla Kościoła w Polsce Ludowej był ks. Mgr Ludwik Siwadło, syn ziemi bocheńskiej, ur. 16 lipca 1907 roku.
W 1951 r. uzyskał na Uniwersytecie Jaggielońskim tytuł magistra teologii oraz absolutorium z zakresu historii sztuki. Brał udział w wojnie 1939 r. jako kapelan rezerwy. Po 1945 r. z przerwami był nauczycielem religii w Nowym Sączu. Prowadził także pracę duszpasterską, m.in. zajął się organizacją budowy kościoła w Marcinkowicach.
Od 3 sierpnia 1952 do 1983 r. ks. Prałat Siwadło był proboszczem parafii w Piwnicznej. Wkrótce po przejęciu obowiązków doprowadził do wyremontowania kamiennej kapliczki św. Antoniego na Piwowarówce (1953). Uporządkował sprawy ekonomiczno-gospodarcze parafii.
Kaplica św. Antoniego na Piwowarówce
Kaplica na Fiedorku
Kaplica w Kokuszce
Wnętrze kaplicy św. Antoniego
Tablica pamiątkowa
W wyniku licznych wędrówek górskich ks. Proboszcza zostały przywrócone czci wiernych różne zapomniane kapliczki.
W okresie natężonej walki z Kościołem ks. Proboszcz wybudował dom katechetyczny (1980). Dzięki jego znajomości sztuki i chęci zbadania dziejów parafii zebrano nieliczne zabytki pochodzące ze spalonego kościoła (chrzcielnica, obrazy). W celu wzmocnienia życia parafialnego ks. Proboszcz zorganizował misje parafialne w 1963 r. oraz uzyskał od władz duchowych zgodę na obchodzenie drugiego święta patronalnego parafii w dniu 3 maja. W 1967 r. parafia liczyła 4497 wiernych (w tym Piwniczna 3238, Głębokie 259, Kokuszka 625 i Młodów 375).
Ks. Prałat Siwadło rozwinął także na terenie parafii dzieło powołań kapłańskich i zakonnych, które zapoczątkował jego poprzednik, ks. Piotr Lewandowski. Władza duchowna w uznaniu zasług mianowała ks. Proboszcza dziekanem dekanatu starosądeckiego (1962) i szambelanem papieskim (1965). Mimo przeszkód ze strony władz politycznych ks. Prałat Siwadło nie pozostał obojętny na potrzeby materialne mieszkańców Piwnicznej. M.in. z majątku parafialnego odstąpił parcelę budowlaną pod budowę Spółdzielni Przemysłu Szewskiego "Watra" oraz działkę, na wybudowanie Banku Spółdzielczego. W uznaniu Jego obywatelskiej postawy otrzymał od Rady Miasta i Gminy złotą odznakę "Zasłużonego dla Piwnicznej".
19 marca 1992 r. zmarł ks. Prałat Ludwik Siwadło